Deze zomer stond in het teken van ontspannen, genieten van duin en tuin en samen struinen. En in mijn eigen duinen stond het gras zo prachtig te bloeien; dat leverde – geïnspireerd door deze (2e) foto van vriendin Sandra – de foto hierboven op.
Deze foto maakte ik tijdens een wandeling over het Needse Achterveld in de Achterhoek. Dat ‘simpele’ bladeren zo mooi kunnen zijn… De truc hier is het vroege ochtendlicht licht. Dat geeft, samen met de onscherpe achtergrond, die verfijnde sfeer aan de foto.
Helemaal in de ban van Doggerland loop ik nu anders over het strand. Voorheen zocht ik vooral schelpen. Nu let ik op hele andere dingen. En zo vond ik dus dit bot, gewoon op mijn ‘eigen’ strand bij Langevelderslag.
Nog een vondst – Begin juni vond ik op de valreep nog een geweistang van een damhert. Ik liep nota bene bellend (iets met werk) door de duinen, al kijkend naar de grond. Ik blijf het zeggen: zoek niet en gij zult vinden.
Op de zandmotor zocht ik naar aanspoelsels uit Doggerland. Ik vond vooral veel vuursteen. Ik maakte er ook deze foto. Door het lage standpunt (mijn telefoon rustte zowat op het zand) is de foto heel surrealistisch. Net een verre planeet, vind je niet?
Als vers IVN-lid ging ik mee met de IVN inspiratiedag. Eerst op fiets(excursie) naar de Kennermerduinen en Thijsse’s hof en na de lunch een workshop bosbaden. En die lunch? Die vroeg er gewoon om, om gefotografeerd te worden. Gemaakt met producten uit de streek, zoals deze cakejes met duindoorn gelei.
Een plasje water in een holle boomstam. Niet per se een mooie foto, maar wel leuk om te spelen met het effect van de weerspiegeling. Vooral erg leuk tijdverdrijf 😉
Ik volgde een vijfdaagse cursus Botanisch tekenen in de Hortus Botanicus in Leiden. Tussen het tekenen door ging ik af en toe even de kas in; op zoek naar kikkers, wandelende takken en… deze reusachtige waterlelies. Je ziet hier de onderzijde. Nooit geweten dat dat er zo (mooi) uitziet!
Manlief en ik gingen een weekje naar Texel. We hebben veel gewandeld, onder andere in De Horst en de Slufter. Ik heb hier weinig foto’s (en schetsen) gemaakt. Maar wel deze deur; die moest gewoon! Dat rood van die klaprozen en het vergrijsde blauw vind ik zo mooi… Ook hier is het standpunt weer laag.
Ik gaf twee struinworkshops en heb genoten van de creativiteit van de deelnemers. Het blijft prachtig om dat proces van zo dichtbij mee te mogen maken. Hier zie je meer foto’s.
Ik hou, zoals je inmiddels misschien wel weet, van inzoomen op mijn onderwerp. Zo kan ik helemaal in de texturen duiken tot het bijna abstract wordt. Zo vormt dit verweerde hout een fijn contrast met het zachte mos.
Ik zag ook gezichten in boomstronken… Dit soort foto’s maak ik als referentiemateriaal voor tekeningen.
En in augustus spotte ik deze grote paddenstoelen. Wederom een laag standpunt, want op ooghoogte van je onderwerp fotograferen geeft vaak het beste resultaat.
Ik deed mee met het kunstfestival Kunst in ‘t Overbosch. Ik word elke keer weer blij als ik deze foto zie; hoezo handgemaakt is niet hip?
Deze bijzondere ontmoeting van slak en vlieg legde ik vast in mijn eigen tuin. Het kostte me heel wat pogingen om ze precies goed in beeld te krijgen; met zo’n kleine scherptediepte is het een kunst om beide beestjes scherp te hebben en dan ook nog in de juist pose, waarin de slak naar de vlieg kijkt. Geduld is een belangrijke eigenschap bij fotografie…
Zo aan het einde van de zomer, op weg naar de herfst, wordt het licht weer mooier. Dan begin ik weer volop (uhm, nog meer) te fotograferen… Zoals deze vitaminebommetjes – de duindoorn (dezelfde als van de cakejes). Ik krijg van deze foto zo’n zin in de herfst!
ps. de laatste twee foto’s staan als print in mijn Werk aan de Muur shop.
Deel jouw zomers struinmomentje
Had jij ook een zomers struinmomentje? Plaats die dan in een reactie (als je wilt, kun je ook een foto toevoegen); zo kunnen we nog meer mooie struinmomenten delen!
Ik maakte deze foto’s met een Canon Eos rp* en een 35mm* en 85mm* objectief. en een Huawei P20 pro.
Ik deel een momentje uit mijn tuin. Om de dauwdruppels te fotograferen had ik mijn macrolens uitgehaald. Al speurend kwam ik dit puberslakje tegen. Hoe ik soms ook verwens, slakken zijn prachtige beestjes. De kleintjes al helemaal, die zijn bijna doorzichtig.
Wat een mooi momentje. Ik ben het helemaal met je eens; ze zijn heel mooi om te zien. Zo’n kleintje is inderdaad extra bijzonder met het doorzichtige huisje. Dankjewel voor het delen, Charlotte!
Modder op een asfalt weg…tijdens een wandeling in t Friese dorp Baard
Ja leuk! Zo ogenschijnlijk simpel, maar van zo’n structuur krijg ik meteen een schilderkriebel. Dankjewel voor het delen, Pietsje!
Mooi. Kunst ligt op straat 🙏🏻