Mijn schetsboek, dat ik in deel 1 liet zien, raakt voller en voller met schetsen, associaties en onderzoeken. Ik voel me net Alice in Wonderland; ik tuimel van het ene in het volgende, steeds dieper ‘into the rabbithole’. Van de seizoenen en mythologische verhalen over shapeshifters, zoals de Selkie, dook ik laag voor laag in oude landschappen.
Landschap vol verhalen
Alles wat we doen, elke keuze die we maken, werkt door. Het is terug te vinden in aardlagen als je gaat graven in de grond, we zien de sporen van het verleden in ons landschap. Het is zelfs terug te vinden in mensen als je gaat graven naar hun verleden. Wat je voorouders deden, doet ertoe.
Niets bestaat los van elkaar. De geschiedenis bestaat uit lagen die op elkaar zijn gebouwd en de lagen waarop we nu staan blijken niet stevig genoeg.
Uit ‘De wijsheid van de heks’
Dit roept de vraag op; hoe zorgen we voor onze aarde? Wat doen we met ons landschap? Hoe beïnvloed dat landschap – op veel plekken lelijk en vol beton – hoe we ons voelen?
Verdwalen in associaties
Verdwalend in associaties stuitte ik op Frey’s Aett; de eerste acht runen in de Noordse mythologie. De rune Isa resoneerde met mijn zoektocht. Isa staat voor ijs, waaruit Ymir is geschapen en uit hem de wereld. Isa staat dus aan het begin van de wereld. IJs is mooi en gevaarlijk. De rune staat voor vertraging, focus, voltooiing – er bestaat alleen maar nu. Ze staat ook voor bedrieglijke schoonheid, een gevaarlijk pad en aan vasthouden wat je zou moeten loslaten.
Goede daden tot in de zevende generatie
De tweede rune die mijn interesse wekte, was Othila. Dit verwijst naar vrij erfgoed of grondbezit. Deze rune zegt ons dat het belangrijk is om dingen te doen waar je achter-achter kleinkinderen iets aan hebben. In de bijbel staat dat een zonde tot in de zevende generatie gevoeld wordt. Ik vind het een mooie gedachte dat dit voor goede daden ook moet gelden.
In relatie tot Othila kwam het begrip hamingja (oud Noors voor geluk) naar voren. Haminga kwam voor als een mens die zijn of haar geluk afstraalt op zijn/haar omgeving of als een geluksgeest, vaak in de gedaante van een vrouw. Haminga kun je doorgeven aan volgende generaties.
Othila en Hamingja – geluk afstralen en het goede doorgeven…
Van deze begrippen gingen mijn creatieve poriën wijd openstaan. Het vatte op dat moment samen wat ik voel in relatie tot transformatie. De rol die ik, wij allemaal, te vervullen hebben; streven naar het goede, het geluk doorgeven aan anderen, aan de generaties na jou.
Misschien is dit wel de opdracht van alle kunstenaars, schrijvers, fotografen, dansers, koks, etc… Mooie dingen, en daarmee geluk, in de wereld brengen om dat te delen met anderen. Creatieven als een soort geluksgeesten. Een nogal vrije interpretatie, maar wel een mooi idee toch?
Van onderzoek tot kunstwerk
Met de runen uit de Noordse mythologie vond ik de de sleutel tot deze collectie kunstwerken. Waar ik eerst keek naar onze niet zo goede relatie met de aarde en ons landschap, vond ik in de runen hoop en een uitnodiging om die relatie onder de loep te nemen. Een uitnodiging om te transformeren, om te kiezen voor het goede en om dat door te geven aan anderen en de generaties na ons.
Changing landscapes, changing people, changing …
De vier schilderijen hebben de titels Verdandi, Isa, Hamingja en Hamramr gekregen. Verdandi verbeeldt de draad van het heden, het nu. Isa staat voor stilstand, ontwaken en loslaten wat ons niet meer helpt. Haminga verbeeld de wijsheid om het goede door te geven. Tot slot vraagt de shapeshifter Hamramr wie je wilt zijn, welke huid je wilt aantrekken. Met deze vier werken stel ik de vraag hoe ons landschap van invloed is op mensen, hoe wij van invloed zijn op het landschap en hoe dat dan weer doorwerkt op ons.
Artistieke transformatie
Simultaan aan deze thema’s, loopt een zoektocht naar mijn eigen artistieke transformatie van de laatste jaren. Voorheen schilderde ik met acryl, maar onder invloed van Struinkunst ging ik steeds meer werken met natuurvriendelijke materialen. Tijdens het werken aan Little Art vernietig ik oude acrylschilderijen om ze te transformeren naar mijn nieuwe, gelaagde werkwijze. In plaats van het oude werk weg te gooien, maakte ik ze juist onderdeel van de reis hiernaartoe. Zo vormen ze de stabiele basis vol doorleefd karakter.
Technieken integreren
In deze serie integreerde ik weeftechnieken. Weven is immers een prachtige allegorie voor de thema’s van deze serie. Allereerst zijn er de Nornen, de lotsgodinnen, die de draden van ons leven spinnen. Tegelijk staat het weefsel symbool voor onderlinge (lots)verbanden.
En dan is er nog dit: als ik iets afwijkends toevoeg aan een weefsel – zoals een pluk wol – dan werkt dit door in de lagen erna. Dit past prachtig bij het thema ‘wat we doen, werkt na in de generaties na ons’. Of nu het goed is of kwaad, het duurt een hele tijd voor het (weefsel) weer is rechtgetrokken…
Traag creëren
Vier schilderijen, slechts 20×20 cm groot. Als je ze ziet hangen, zou je misschien niet vermoeden hoeveel werk eraan voorafging. Mijn werk ontstond altijd al langzaam, stap voor stap, maar dit keer voelde ik dat het nog langzamer mocht gaan. Tegelijk had mijn verhuizing van west naar oost een onvermoede impact. Ik voelde de behoefte om nog langzamer te leven, om meer buiten te zijn, om nog langzamer te creëren. Desondanks was het creatieproces niet minder krachtig. Het maakte me nog meer bewust van het werken volgens het slow art principe. Ik laat dit pad me brengen waar het heengaat, heel langzaam. Struin je mee?
Little Art vond plaats van 2 juli t/m 31 augustus 2023 bij CaroArtGallery in Deventer. Ongeveer 50 kunstenaars exposeren elk vier kunstwerken in het formaat 20 x 20 cm binnen het thema ‘Transformation’.
Nog meer inspiratie?
Op Struinkunst vind je bijna 200 gratis DIY & artikelen en in de Struinkunst Tribe krijg je voor de prijs van 1 workshop een jaar lang toegang tot exclusieve kunstlessen, DIY, video’s, templates en meer extra’s.
Leuk, vertel meer!
Lisette, ik vind het geweldig zoals jij alles documenteert. Zo netjes, dat lukt mij niet om alle ideeën zo netjes een plekje te geven. En het maken van veel lukt, maar nog meer lukt niet. Er zit genoeg in mijn hoofd, maar om iets er zo uit te laten zien als ik bedacht had, dat is vaak toch een hele uitdaging. Weven deed ik maar één keer. Op een soort van bloemschik-cursus met allerhande groen en bloemen, er was gekozen voor mooi indrogend materiaal. Na jaren aan de muur is het frame leeggehaald, ik moet het weer eens opzoeken en een nieuwe maken.
En even iets anders, ken jij de Waddenkust bij Moddergat (bij het museum). Dé plek voor lagen, liefst bij eb en als het even kan een kleurige ondergaande zon. Onvergetelijk.
Dankjewel, Tineke. En grappig hoe ieder met een eigen blik kijkt. Ik vind mijn schetsboek bijvoorbeeld helemaal niet netjes. En herkenbaar dat wat je in je hoofd zit vaak niet lukt. Dat heb ik ook. Daarom maak ik in mijn schetsboeken alleen maar probeersels en intuïtieve schetsen. Als ik in flow ga werken, laat ik dat allemaal los, zodat er ruimte blijft voor spontaniteit. Ik weet dat het een gevecht wordt als ik vooraf een te vastomlijnd idee heb.
En heel leuk om weer eens te weven; het is zo zen…
Dank voor de tip! Ik heb ooit een waddentocht gedaan, misschien vanaf Moddergat maar dat kan ik me niet meer herinneren. Ik was toen diep onder de indruk van de platte zandpannenkoek met rondom niets dan horizon. Zeker mooi om daar weer eens heen te gaan en dan voor de kust…
Bijzonder om jouw hele proces zo mee te mogen maken. En om te zien hoe jouw eerdere kunst volgende gelaagdheden krijgt. Nu 20 bij 20 cm, maar o wat ben ik benieuwd hoe jouw werk wordt als je groot durft te denken en te werken.
Heel veel succes met deze nieuwe kunst, Margaret
Dankjewel Margaret. Interessant dat je ‘durft’ zegt. Misschien is het wel een kwestie van durven. Mijn gevoel zegt tot nu toe dat het een kwestie van willen is, want ik hou nou eenmaal van klein werken. Maar ik laat ‘m sudderen… wie weet… Liefs, Lisette
Ik vind het heel intrigerend en prachtig om te zien hoe jij op reis gaat, op avontuur en zo alles verzamelt en daarmee gaat creëeren. Het wordt dt zo mooi, ik voel de energie die je in je werk legt. Ik kan me heel goed voorstellen hoe een nieuwe woonplek en omgeving invloed heeft op je werk, en jezelf uiteraard. Liefs, Maureen PS ik heb een cursus gedaan van Laly Mille, Book of Whispers, waarbij ik een klein weefstukje mocht maken als kaft van een journal. Heel gaaf om te doen.
Dankjewel Maureen, mooi ook dat je zegt dat je de energie voelt. Ik zeg weleens; met een kunstwerk koop je een stukje ziel van de maker. Dat is ook de reden dat ik dit allemaal deel, want ik denk dat veel mensen dit aspect ontgaat als ze alleen het losse kunstwerk ergens zien, zonder het verhaal en de aanloop erbij. Wat leuk dat Laly ook weeft. Ik ken haar vooral van de vlinders en de mooie kleuren.
Ja, klopt. Ze heeft 1 cursus met weven. Best een aanrader trouwens.
Leuk! Goh, ik bedenk dat ik hoog nodig mijn grote weefgetouw weer eens in elkaar wil puzzelen. Die staat sinds de verhuizing klaar. Ha ha vergeleken met het in elkaar zetten is weven een makkie 😉
😁👍✨️
Lisette, ik hoop dat je ook je projectboek mee kan exposeren … dat is al ’n kunstwerk an sich. Ik vind ’t prachtig hoe je hier zo helemaal induikt, in dit project. Bijna jaloersmakend 😂, zelf spring ik van het een naar het ander. Je inspireert me (zoals altijd) … ik ga mezelf aan banden leggen en nou eindelijk ‘ns ’n keer aquarel helemaal uitdiepen. Wish me luck! Heel veel inspiratie en succes met de laatste twee. hartelijke groet Marianne
oooh en ik zie zojuist jouw tips om schetsboek te gebruiken …. dank!!
Wat fijn dat je er wat mee kan, graag gedaan!
Nou, daar heb ik wel over nagedacht Marianne 🙂 Of het lukt/kan weet ik niet, omdat we exposeren met zo’n 50 kunstenaars. Ik ben wel aan het nadenken of/hoe ik het schetsboek als een soort online magazine kan aanbieden. Of dat helemaal gratis lukt weet ik nog niet dus ik moet daar even goed over nadenken… Enneh… ik spring alleen maar van het een naar het ander. Twee weken alleen maar trui breien, niet tekenen. Vervolgens begin ik enthousiast aan een paar sokken en dan *poef* ligt het ineens drie weken stil en ben ik weer in mijn schetsboek aan de gang. Geen land mee te bezeilen, die creatieve breinen 😉 Wat super dat ik je kan inspireren, zo leuk om te horen. Heel veel luck met de aquarel en wees lief voor jezelf als je weer afgeleid raakt (ps. leuk als je het resultaat een keer wil delen; mag bij een artikel of bij de reviews bovenin).
Wat een feest om jou te volgen. Je inspireert geweldig en prachtig hoe je het deelt. Ik kan heel lang over je site struinen. Ik hou er ook van om graag mijn eigen pad te volgen en bij mezelf te blijven, maar je opent heel veel deuren. Dat voelt inderdaad als een reis. Ik vind dit heel bijzonder!
Dankjewel Hettie, wat een prachtig compliment!