Mijn kunst begint met een schetsboek. Mijn schetsboek is mijn proeftuin, speeltuin, laboratorium en bewaarplaats. Hier mag het lelijk worden, mislukken, raar zijn, doorgekrast en opnieuw gemaakt worden. Hier verzamel ik ideeën, invallen, schetsen, onderzoek, knipsels, foto’s en studies. Hier is er geen plan, geen volgorde, geen logische opbouw. In mijn schetsboek gebeurt alles dwars door elkaar, gewoon zoals het komt.
Projectschetsboek
Voor de expositie Little Art koos ik een projectschetsboek met hetzelfde formaat dat de kunstwerken gingen krijgen: 20×20 cm. Toeval of niet? Een schetsboek in precies dit formaat lag al een jaar op de plank te wachten.
Vrij associëren
Ik begon het proces met een vrije associatie op het thema Transformation. Al snel vulde de eerste pagina’s zich met woorden en (Keltische) symboliek rondom de veranderende seizoenen in relatie tot de veranderende seizoenen in ons eigen leven.
In het kort: oost staat voor geboorte en nieuw leven, zuid voor de zomer en tot wasdom komen, west voor de herfst en ouder worden / tot inkeer komen en noord staat voor loslaten en de dood, maar ook een nieuw begin. Elke windrichting en tussenliggende windrichtingen hebben in de Keltische symboliek eigen kleuren, betekenissen en symbolische dieren.
In het filmpje zie je de eerste bladzijden. Ik gebruikte een oude envelop om een indeling in de windrichtingen te maken. Hierop schreef ik de betekenissen en symboliek bij elke windrichting.
Transformatie is soms ook pijnlijk
Transformatie gaat over meebewegen met seizoenen, het leven, de wind… Transformatie gaat ook over loslaten. Soms is dat pijnlijk. En soms is loslaten nodig om (opnieuw) tot bloei te komen. Het idee van groeipijn, van vervellen, tot wasdom komen, je oude huid afwerpen op zoek naar de schoonheid eronder – dat lonkt en roept beelden op die ik vertaalde in proefjes met kleine weefsels en rafelende draden.
Shed your skin to reveal the beauty within
Symbolen, shapeshifters en sjamanen
Mijn schetsboek raakte steeds voller met symbolen en verhalen over shapeshifters, zoals de slang die vervelt om te groeien en de Selkie die de zeehondenhuid afwerpt om een menselijke gedaante aan te nemen. Het woordje hide is ook een interessante; het betekent huid (hide) en verbergen (to hide). Ik moet ook denken aan Hyde van Dr. Jeckyl en Mr Hyde, waarbij wat verborgen ligt helemaal niet zo mooi is.
Verdwalen in associaties
In dit beginstadium schieten mijn ideeën nog alle kanten op. Ik sla zijpaden in, verdwaal en keer soms terug naar thema’s van jaren geleden. De helft van wat hier ontstaat, gaat misschien niet mee in deze reis. Misschien komt alles uiteindelijk samen in een totaalidee. Dat is goed, dat houdt het fluïde, organisch, open. Met volop ruimte voor… transformatie.
In het tweede deel vertel ik meer over de symboliek van Noordse runen, de transformatie van mijn eigen creatieve proces en de uitwerking van schets naar schilderij.
Geniet je van alle inspiratie en wil je Struinkunst steunen? Dat kan op een van deze manieren:
Wat kom je veel tegen als je soms in iets verdiept…het is een reis en je vult je rugzak.Soms gaat iets erweeruit voor iets anders.De reis maakt het spannend en het resulteerd vast in iets unieks.
Het is zo’n fijn stadium van het maken van kunst. Het is inderdaad net als een reis; bepalen wat je meeneemt en waar je heen gaat. Die voorpret is minstens zo leuk.
Symbolen, Keltisch of anders. Jij kent vast wel het werk van Roxanne Evans Stout? Zo niet, zoek haar naam dan even op IG en kijk wat zij doet. Helaas, een schetsboek met ideeën lukt me niet, alles moet in mijn hoofd ontstaan en wordt dan “gekookt” tot het uiteindelijke resultaat wat mijn handen gaan maken. Houd je van muziek? Muziek met Keltische, Oriëntaalse of in ieder geval oude oorsprong hoor je bij Loreena McKennitt. Ken je haar?
Dank je voor het delen van jouw inspiratie en het ermee omgaan.
Ja ik heb haar wel voorbij zien komen op Insta. Mooi werk maakt zij! Ik volg haar niet, omdat ze in haar werkwijze en stijl behoorlijk dichtbij mij ligt. Ik wil liever niet teveel (bewust of onbewust) beïnvloed worden door werk van anderen, zodat ik zo dicht mogelijk bij mezelf kan blijven.
En jeetje ja! Loreena McKennitt. Die heb ik vroeger veel geluisterd, vooral The Mystic’s Dream. Dank voor de reminder, want zo struikelde ik ook weer over dingen als Dead Can Dance (Loreena is net te zoet naar mijn smaak). Fijn; van die bijna vergeten muziek! Ik maak bij dit soort projecten ook altijd een playlist met muziek (daarover later meer). Een schetsboek is voor mij de plek voor onderzoek en mijn hoofd volstoppen met ideeën. Vervolgens laat ik dat alles los en is er alleen nog maar muziek en flow bij het creëren. Inderdaad het moment dat alles ‘gekookt’ wordt tot het resultaat (mooie metafoor).
Heel graag gedaan! Zo fijn om te horen dat ervan genoten wordt 🙂