Mijn kunst begint met een schetsboek. Het is mijn proeftuin, speeltuin, laboratorium en bewaarplaats. Hier mag het lelijk worden, mislukken, raar zijn, doorgekrast en opnieuw gemaakt worden. Hier verzamel ik ideeën, invallen, schetsen, onderzoek, knipsels, foto’s en studies. Hier is er geen plan, geen volgorde, geen logische opbouw. In mijn schetsboek gebeurt alles dwars door elkaar, gewoon zoals het komt.
Projectschetsboek
Voor deze expositie ben ik gestart met een apart projectschetsboek in het formaat, hoe kan het ook anders, 20 x 20 cm. Deze lag al een jaar op de plank te wachten. Toeval bestaat niet toch?. De eerste pagina’s zijn gevuld met vrije associaties op het thema Transformation. Het resulteerde in een onderzoek naar de (Keltische) symboliek achter de almaar veranderde seizoenen in relatie tot ons eigen leven.

In het kort: Oost staat voor geboorte en nieuw leven. Zuid voor de zomer en tot wasdom komen. West voor de herfst, ouder worden en tot inkeer komen. En noord voor loslaten, de dood en een nieuw begin. Elke windrichting en tussenliggende windrichtingen hebben eigen kleuren, betekenissen en symbolische dieren.
In het filmpje zie je dat ik een envelop gebruikte om de windrichtingen te maken. Daarop schreef ik met inkt de betekenissen en symboliek.
Transformatie is soms ook pijnlijk
Transformatie gaat over meebewegen met seizoenen, het leven, de wind… Transformatie gaat ook over loslaten. Soms is dat pijnlijk. En soms is ook nodig om (opnieuw) tot bloei te komen. Het idee van groeipijn, van vervellen, tot wasdom komen, je oude huid afwerpen op zoek naar de schoonheid eronder – dat lonkt en roept beelden op.
Shed your skin to reveal the beauty within

Symbolen, shapeshifters en sjamanen
Mijn schetsboek raakt vol met symbolen en verhalen over shapeshifters, zoals de slang die vervelt om te groeien en de Selkie die de zeehondenhuid afwerpt om een menselijke gedaante aan te nemen. Het woordje hide is ook een interessante; het betekent huid (hide) en verbergen (to hide). Ik moet ook denken aan Hyde van Dr. Jeckyl en Mr Hyde, waarbij wat verborgen ligt helemaal niet zo mooi is.




Verdwalen in associaties
In dit beginstadium schieten mijn ideeën nog alle kanten op. Ik sla zijpaden in, verdwaal en keer soms terug naar thema’s van jaren geleden. De helft van wat hier ontstaat, gaat misschien niet mee in deze reis. Misschien komt alles uiteindelijk samen in een totaalidee. Dat is goed, dat houdt het fluïde, organisch, open. Met volop ruimte voor… transformatie.
Little Art vindt plaats van 1 juli t/m 31 augustus 2023 bij CaroArtGallery in Deventer. Ongeveer 50 kunstenaars exposeren elk vier kunstwerken in het formaat 20 x 20 cm binnen het thema ‘Transformation’. Wil je niks missen van mijn proces in aanloop naar de expositie? Schrijf je dan in voor Struinmail.
Wat kom je veel tegen als je soms in iets verdiept…het is een reis en je vult je rugzak.Soms gaat iets erweeruit voor iets anders.De reis maakt het spannend en het resulteerd vast in iets unieks.
Het is zo’n fijn stadium van het maken van kunst. Het is inderdaad net als een reis; bepalen wat je meeneemt en waar je heen gaat. Die voorpret is minstens zo leuk.
Symbolen, Keltisch of anders. Jij kent vast wel het werk van Roxanne Evans Stout? Zo niet, zoek haar naam dan even op IG en kijk wat zij doet. Helaas, een schetsboek met ideeën lukt me niet, alles moet in mijn hoofd ontstaan en wordt dan “gekookt” tot het uiteindelijke resultaat wat mijn handen gaan maken. Houd je van muziek? Muziek met Keltische, Oriëntaalse of in ieder geval oude oorsprong hoor je bij Loreena McKennitt. Ken je haar?
Dank je voor het delen van jouw inspiratie en het ermee omgaan.
Ja ik heb haar wel voorbij zien komen op Insta. Mooi werk maakt zij! Ik volg haar niet, omdat ze in haar werkwijze en stijl behoorlijk dichtbij mij ligt. Ik wil liever niet teveel (bewust of onbewust) beïnvloed worden door werk van anderen, zodat ik zo dicht mogelijk bij mezelf kan blijven.
En jeetje ja! Loreena McKennitt. Die heb ik vroeger veel geluisterd, vooral The Mystic’s Dream. Dank voor de reminder, want zo struikelde ik ook weer over dingen als Dead Can Dance (Loreena is net te zoet naar mijn smaak). Fijn; van die bijna vergeten muziek! Ik maak bij dit soort projecten ook altijd een playlist met muziek (daarover later meer). Een schetsboek is voor mij de plek voor onderzoek en mijn hoofd volstoppen met ideeën. Vervolgens laat ik dat alles los en is er alleen nog maar muziek en flow bij het creëren. Inderdaad het moment dat alles ‘gekookt’ wordt tot het resultaat (mooie metafoor).
Heel graag gedaan! Zo fijn om te horen dat ervan genoten wordt 🙂