Lisette Geel – Abstracte fotokunst met de natuur als materiaal

Deel 10

In deze serie laat ik struinkunstenaars aan het woord; over zichzelf en over hun werk.

17 november 2022

Lisette Geel maakt al dwalend door de natuur abstracte foto’s. Ze is vooral te vinden in de duinen en op het strand. Met haar zintuigen en haar fototoestel maakt ze, met de natuur als materiaal, fotokunst.

Kun je kort wat over jezelf vertellen?

Ik ben Lisette Geel. Ik woon aan de duinrand in Egmond aan Zee, op vijf minuten lopen afstand van het strand. Al toen ik vijftien was en in het midden van het land woonde, wilde ik ‘later’ aan zee wonen. Toen het eenmaal echt zo was, heeft het best een tijd geduurd voordat ik de omgeving volledig kon omarmen. Ik zag bijvoorbeeld in eerste instantie niet de rijkheid van het duingebied. Maar gaandeweg was ik daar steeds meer te vinden. Eerst had ik daar een volkstuin (in Egmond noemen ze dat een landje) waar ik mijn kinderen mee naartoe nam en later ging ik steeds vaker wandelen en nam ik mijn fototoestel mee.

Wat betekent struinen voor jou?

Wanneer ik in de natuur ben kom ik tot mezelf. Ik vertraag en daarmee komt er rust. Op dat moment ga ik steeds meer zien en ervaren. Ik blijf altijd langer weg dan ik van plan was; een teken dat ik dan echt in de flow ben. Zo ontstaat mijn werk.

Welk thema is belangrijk in jouw werk?

Ik denk vooral de tussenruimte en de essentie. Dat wat niet direct zichtbaar, maar vaak wel voelbaar is. Daarbij geloof ik in de kracht van nieuwsgierigheid en verlangen. Ik bedenk niet van tevoren wat ik ga doen, maar laat me leiden door wat er is en door mijn eigen binnenwereld.

Daar waar binnen en buiten elkaar raken, gebeurt het

Kun je jouw fotokunst omschrijven?

Ik maak abstracte foto’s van (voornamelijk) de natuur. Ik let vooral op structuren en kleuren bij wat ik zie. Anderen vinden mijn foto’s vaak rustgevend.

Hoe geef jij struinen een plek in je fotokunst?

Struinen – vooral met mijn zintuigen en niet zozeer het echt oprapen en meenemen van wat ik zie – is voor mij een voorwaarde om te kunnen fotograferen. Het gaat voor mij over openstaan voor alles om me heen. Me laten raken en dat vastleggen. Struinen en dwalen zijn dus nodig om mijn werk te doen. Wanneer ik te snel wil of teveel gericht ben op het eindresultaat dan zie je dat in de foto’s.

Wat is je droom?

Mijn grootste droom op dit moment is dat we als mensen in staat zullen zijn gezondere keuzes voor de aarde te maken, op een dusdanige manier dat we het effect duidelijk merken. Mijn bijdrage met mijn fotografie ligt erin dat ik de waarde van de natuur laat zien: als vreugde-, voedings- en inspiratiebron. In de zomer at ik bijvoorbeeld een boterham met tomaten en een bakje kersen. Ik voelde me op dat moment zo dankbaar dat de natuur ons dat geeft.

Met mijn werk wil ik ook anderen raken. Met de fotokunst zelf, maar ook met het proces dat fotografie voor mij is. Hoe meer ik durf in fotograferen, hoe meer dat ook geldt voor mijn echte leven. Soms moet ik best een grens over bij het in de wereld zetten van een nieuw werk. Ik heb weleens reacties gehad als ‘wanneer maak je weer eens een gewone foto’. Maar ik vertrouw er steeds vaker op dat het goed is als ik zelf tevreden ben. Vernieuwen hoort daar zeker bij.

Wat is jouw ultieme struintip?

Laat je leiden door dat wat je raakt in plaats van wat je wilt. Als dat lukt, kom je vermoedelijk met iets anders thuis dan je van plan was, maar wel met wat nieuws. Wanneer ik me teveel vastklamp aan dat wat het moet zijn (bijvoorbeeld de zonsopgang vastleggen) dan kom ik weliswaar met foto’s thuis, maar daarin ontbreekt dan het enthousiasme of de fascinatie.

Waar kunnen we meer van jou zien?

Op mijn website vind je al mijn fotokunst en een blog waar ik meer vertel over mijn inspiratie en proces, op Instagram plaats ik nieuwe fotokunst en op Facebook vind je updates en nieuws.

Heb je genoten van het verhaal van Lisette? Schrijf hieronder een reactie, dan laat ik haar weten dat je hebt gereageerd.

Reacties

  1. Lisette, wat zijn jouw foto’s prachtig. Dromerig ook, ik zou bijna in sommige willen kruipen ook al is soms niet duidelijk te zien wat het precies is (de verrassing dus als ik erin zou kruipen). Ik denk dat het enige abstract-achtige wat ik zelf soms fotografeer de golfjes en weerkaatsingen in het water zijn. Maar dat heeft geen vergelijk met jouw werk. Echt wow!

  2. echt wel inspirerend. De beelden raken, ze spreken.
    Dus waarom een “gewone” foto, alsjeblieft niet!
    Compliment, en de rust in ruimte ertussen die je aangeeft
    zijn gewoon mooi één geheel.

    “Hetgeen
    voorheen verbroken
    of onvolkomen

    mogelijk

    in deling
    tot samenstel
    is bekomen”.

    “quote by Einleas”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maximale bestandsgrootte: 1 MB Dit kun je uploaden: afbeelding. Bestand hier neerzetten

Like
Close
Close