Gingerbread

17 februari 2021

Boeken die beelden oproepen in je hoofd, zo heb ik ze het liefst. Gingerbread, van mijn favoriete schrijver Robert Dinsdale, speelt zich af in de immense wilde bossen op de grens van Rusland en Polen. Daar was ik natuurlijk nieuwsgierig naar! Maar pas op; de sprookjesachtige schrijfstijl van Dinsdale is slechts ‘sugar coating’ van een oneindig veel donkerder verhaal.

Fairy tale and history, wilderness and civilization collide in this brilliant and magical novel 

Het verhaal begint met een kleine jongen en zijn moeder die uit de auto stappen bij het huis van ‘papa’, de opa van de jongen, om daar een tijdje te gaan wonen. Al snel wordt duidelijk dat de moeder ernstig ziek is en hier naartoe is gekomen om te sterven. Haar laatste wens is dat haar as wordt uitgestrooid bij het oude huisje van ‘baba’, de al lang geleden overleden oma van de jongen. Opa is geenszins van plan om aan die wens te voldoen, want hij wil niet meer in de buurt van het bos komen. De jongen weet hem uiteindelijk over te halen en dat is de start van een verhaal dat dieper en dieper de wildernis en de duisternis invoert.

“Once, all of the world was covered in forests. But, slowly, over the years, those forest were driven back - by people just like us. They chopped them down to make timber, and burned them back to make farms. But this little corner of the world where we live is very special. Because half our country is covered in forest that have never been chopped or cut back. The oaks in those forests are hundreds of years old. They’ve grown wizened and wise. And those forest have seen it all: the Russias, and Poland, and Germany, emperors and kings and too many wars. Those trees would tell some stories, if only they could speak.”

Tekenen tijdens het lezen

Tijdens het lezen tekende ik het huisje van Baba yaga (de Russische heks met het huisje op kippenpoten), zoals ik het voor me zag – staand op een open plek, klaar om te vertrekken en tegelijk zouden de voeten geworteld kunnen zijn in de aarde. Materialen: Seawhite of Brighton chunky, Sakura Pigma Micron PN zwart*

Wat ik van het boek vind

Laat ik beginnen met dat ik dit een bijzonder boek vind. Het is een intens en prachtig verteld verhaal over onze band met de natuur en je plek vinden in de wereld. Het boek leest als een sprookje. Dat komt niet alleen door de poëtische schrijfstijl en de suggestie van magie. Ook het feit dat Dinsdale de hoofdpersonages geen namen geeft, draagt daaraan bij. De jongen, de moeder en de opa zijn een universeel archetype, die je kent uit sprookjes en waarin iedereen zich kan herkennen. Al aan het einde van hoofdstuk één zat ik met tranen in mijn ogen. Dinsdale schrijft zo prachtig en de meeste emotie zit in wat hij niet opschrijft.

‘No boy,’ he whispers with the sadness of mountains, of winters, of empty tenement flats. ‘No, boy, she won’t be going to hospital ever again.’

Vergis je niet. Ondanks de sprookjesachtige stijl is dit geen zoet en lieflijk verhaal. Hoe verder het boek vordert, hoe meer de duisternis onder het oppervlak zich roert. De uitgestrekte wildernis wordt symbool voor de menselijke psyche. De jongen en de opa veranderen, waarbij de uiterlijke veranderingen parallel lopen aan hun innerlijke verandering.

“And the woods are wide and the woods are wild and the woods are the world forever and ever.”

Op het moment dat je denkt dat het verhaal vastloopt, dat er geen weg terug is, dat het repetitief, misschien zelfs saai – hypnotiserend – wordt, duikt daar ineens een lichtpuntje op in de vorm van het meisje Elenya. Zij zet een verandering in gang bij de jongen. Maar ten koste van wat… Het einde vond ik hartverscheurend, maar ook prachtig. Vol liefde, wijsheid en op de laatste pagina toch nog een sprankje hoop.

Lees een preview van Gingerbread

Op Libris* of Bol.com* kun je een preview lezen en het (e-book) kopen. Tip: lees ook The toymakers* van Dinsdale.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reacties

  1. Ik schrijf wel altijd de mooie zinnen op in mijn notitieboekje 🙂

    1. Lisette Lisette Author says:

      Wat leuk Alet! Heerlijk om al die mooie zinnen te bewaren 🙂

Like
Close
Close