Toen ik schreef over verwondering moest ik denken aan dit kunstwerkje dat ik jaren geleden maakte met het gedicht ‘A spell for creation’ van Kathleen Raine. Toen al bewaarde ik mijn kunstkneusjes. Zo had ik een mislukt ‘drolletje’ fimo liggen dat wel wat op een bloemzaadje leek. Dat fimo-zaadje werd de basis. Vanuit het ‘sliertje’ bruin schreef ik het gedicht in één doorgaande lijn, als een mandala in het rond. De tekst eindigt bij een gedroogd bloemblad en waaiert uit in een patroon van bladeren.
Het kunstwerk is er niet meer, de foto en het gedicht nog wel. En telkens als ik het lees voel ik de verwondering voor het leven.
Hopelijk geniet jij er net zo van:
A spell for creation Within the flower there lies a seed, Within the seed there springs a tree, Within the tree there spreads a wood. In the wood there burns a fire, And in the fire there melts a stone, Within the stone a ring of iron. Within the ring there lies an O, Within the O there looks an eye, In the eye there swims a sea, And in the sea reflected sky, And in the sky there shines the sun, Within the sun a bird of gold. Within the bird there beats a heart, And from the heart there flows a song, And in the song there sings a word. In the word there speaks a world, A world of joy, a world of grief, From joy and grief there springs my love. Oh love, my love, there springs a world, And on the world there shines a sun, And in the sun there burns a fire, Within the fire consumes my heart, And in my heart there beats a bird, And in the bird there wakes an eye, Within the eye, earth, sea and sky, Earth, sky and sea within an O Lie like the seed within the flower. – Kathleen Raine
